TD LTE به چه معناست؟
Time Division Duplexing-Long Term Evolution با این وجود، TDD
LTE (همچنین به عنوان TD LTE شناخته می شود) مخفف Time Division Duplexing-Long Term Evolution است. FDD LTE مخفف Frequency-Division Duplexing LTE است. هر دو TDD و FDD در نحوه برخورد با داده ها متفاوت هستند.
Duplexing به این معنی است که یک تلفن می تواند به طور همزمان ارسال و دریافت کند.
TD LTE یا FDD LTE کدام بهتر است؟
به طور کلی FDD برای پوشش بهتر و TDD برای ظرفیت بهتر در نظر گرفته می شود. اپراتورهای تلفن همراه به دنبال تجمیع حامل (CA) هستند که به آنها اجازه می دهد از چندین کانال طیف زیر 6 گیگاهرتز به طور همزمان استفاده کنند، به عنوان روشی برای افزایش پهنای باند و سرعت شبکه های 5G خود.
پیادهسازی نسل چهارم موبایل به دو روش عمده انجام میگیرد: FDD و TDD. در روش دوسویهسازی با تقسیم بسامد (FDD) یا Frequency Division Duplexing، دو فرکانس مجزا برای هر باند لحاظ میشود تا از یکی برای ارسال دادهها و از دیگری برای دریافت آنها استفاده شود. اما در شیوهی دوسویهسازی با تقسیم زمان (TDD) یا Time Division Duplexing به هر باند تنها یک فرکانس برای هردو عملیات ارسال و دریافت دادهها اختصاص میدهند. در TDD همانطور که از نام روش بر میآید برای جلوگیری از تداخل دادهها با تقسیم و اختصاص زمان مشخص، در هر لحظه فقط یکی از عملیاتهای ارسال یا دریافت انجام میگیرد. در حقیقت با اختلاف زمانی در ارسال دادهها از/به دستگاه، ارتباط با دکل مخابراتی برقرار میشود.
۳۱ باند FDD در فرکانسهای ۴۵۲ مگاهرتز تا ۳۶۰۰ مگاهرتز قرار دارد. بهعلاوه، ۱۲ باند TDD هم در بازهی ۷۰۳ مگاهرتز تا ۳۸۰۰ مگاهرتز در نظر گرفته شده. طبیعتا فرکانسهای بالاتر دستیابی به سرعت بالاتر را ممکن میکنند؛ درحالیکه فرکانسهای پایین با قربانی کردن پهنای باند، حوزهی پوشش و نفوذ گستردهتری دارند. برای این کانالها معمولا ۱۰ تا ۲۰ مگاهرتز پهنای باند لحاظ میکنند؛ اگرچه تقسیم آنها به بخشهای کوچکتر ۱٫۴، ۳ و ۵ مگاهرتز هم مرسوم است.