با اشتراک در خبرنامه همیشه از آخرین تخفیفات و رویدادهای مهم ما مطلع خواهید شد
در سالهای اخیر، تشدید جنگ تجاری بین ایالات متحده و چین بهویژه با اعمال تعرفههای گمرکی سنگین از سوی آمریکا بر کالاهای وارداتی از چین، زنجیره تأمین جهانی بسیاری از صنایع را دستخوش تغییر کرده است. یکی از صنایعی که به شدت از این مسئله تأثیر گرفته، صنعت تجهیزات شبکه است؛ بازاری که ایران نیز وابستگی زیادی به واردات محصولات آن دارد.
تعرفههایی که فراتر از مرزها اثر گذاشتند
تعرفههای آمریکا بر چین در ابتدا با هدف فشار بر تولیدکنندگان چینی و تقویت تولید داخل آمریکا آغاز شد. اما در عمل، این سیاستها منجر به افزایش قیمت تجهیزات IT در سطح جهانی شد. بسیاری از برندهای معتبر مانند TP-Link، Huawei، D-Link و حتی برندهای آمریکایی مانند Cisco که بخش زیادی از تولیداتشان در چین انجام میشود، ناچار به بازنگری در قیمتگذاری و زنجیره تأمین خود شدند.
بازتاب جنگ تعرفهای در بازار ایران
اگرچه ایران مستقیماً تحت تأثیر تعرفههای گمرکی آمریکا نیست، اما این تغییرات جهانی بهشدت بر بازار داخلی تأثیر گذاشته است. بیشتر واردات تجهیزات شبکه به ایران از طریق کشورهای واسطهای مثل امارات، ترکیه یا چین انجام میشود. افزایش هزینه تولید و صادرات در چین باعث شده قیمت تجهیزات وارداتی به ایران نیز با رشد همراه باشد.
به عنوان مثال، در سال گذشته شاهد افزایش ۱۵ تا ۳۰ درصدی در قیمت برخی محصولات پرمصرف بازار مانند سوئیچهای لایه ۲، مودمها، روترها و اکسسپوینتها بودیم.
مشکلات واردات؛ از تحریم تا تغییر مبادی تأمین
در کنار مسائل جهانی، واردکنندگان ایرانی با چالشهای دیگری نیز مواجه هستند. تحریمهای بینالمللی، محدودیت در نقلوانتقال ارز، و تغییرات قوانین گمرکی، واردات منظم و ارزان تجهیزات شبکه را سختتر کردهاند. در نتیجه، بسیاری از شرکتها مجبور شدهاند به برندهای کمتر شناختهشده یا تأمینکنندههای غیررسمی متوسل شوند.
برخی از برندهای خوشنام مانند Ubiquiti بهدلیل پیچیدگی در ثبت سفارش و قیمت بالای تمامشده، تقریباً از بازار ایران حذف شدهاند. در مقابل، برندهایی با قیمت اقتصادیتر مثل Tenda، Mercusys یا TOTOLINK سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دادهاند، هرچند هنوز در سطح کیفیت و پشتیبانی، فاصله زیادی با برندهای مطرح دارند.
آینده بازار؛ ثبات یا نوسان بیشتر؟
با توجه به تداوم تنشهای ژئوپلیتیکی بین آمریکا و چین، به نظر میرسد این نوسانات قیمت و موجودی همچنان ادامه خواهد داشت. برندهایی که تولیدات خود را از چین به کشورهای دیگر (مانند ویتنام یا هند) منتقل میکنند، ممکن است با تأخیرهایی در تأمین کالا و افزایش هزینهها مواجه شوند.
برای بازار ایران نیز این بدان معناست که خریداران باید بیش از گذشته به موجودی لحظهای، تغییرات ارزی و وضعیت گمرکی توجه داشته باشند. از سوی دیگر، واردکنندگان نیز ناچار به تنوع بخشیدن به سبد محصولات و تأمینکنندگان خود هستند تا بتوانند نیاز بازار را با کمترین نوسان پاسخ دهند.